Recensie ‘Kinderen met een Ster’

Mijn mening

Toen ik de boektrailer van ‘Kinderen met een ster’ zag op YouTube was mijn interesse meteen gewekt. Een voorleesboek voor jonge kinderen over een zwaar onderwerp als de Tweede Wereldoorlog, hoe zou dat zijn vormgegeven?

Indrukwekkend, ontroerend en mooi; dat zijn de eerste drie woorden die in me opkwamen toen ik dit prachtig geschreven voorleesboek over Joodse kinderen in de Tweede Wereldoorlog eenmaal begon te lezen. Het begint al bij het mooi vormgegeven omslag. Kleurrijk, maar onder meer door de gezichtsuitdrukkingen van de kinderen toch ingetogen waardoor meteen een serieuze sfeer wordt neergezet. Op de achterzijde staat een pakkende tekst die je meteen raakt en nieuwsgierig maakt naar de rest van het boek:

“Klaartje kijkt om zich heen. Is het de laatste keer dat ze hun huis ziet? Ze kan niet uitleggen waarom, maar ze denkt van wel. Even legt ze haar hand tegen de ribbels van het behang. Dan drukt ze er een kus op. ‘Dag huis,’ zegt ze zacht.”

Meteen vanaf de eerste zin word je meegenomen in het ontroerende verhaal. De onrechtvaardigheid waarmee Joden in de Tweede Wereldoorlog te maken kregen komt heel duidelijk uit het boek naar voren en de hoofdpersonen moeten soms hartverscheurende dingen doorstaan. Maar de auteur heeft alles heel knap weten weer te geven vanuit de belevingswereld van jonge kinderen. Hierdoor blijft het verhaal vrij luchtig en wordt het niet te zwaar voor de jonge doelgroep waarvoor het bedoeld is. Kinderen zijn immers (gelukkig!) vanuit hun puurheid en onschuld geneigd om dingen heel eenvoudig en van de zonnige kant te bekijken en dat is wat de hoofdpersonen in het boek, ondanks hun trieste situatie, ook doen. Belangrijk is ook om tijdens het lezen te onthouden dat jonge kinderen niet dezelfde beelden en associaties hebben bij oorlog als wij volwassenen. Kinderen luisteren op een andere manier naar het verhaal dan wij en zullen het hierdoor anders, waarschijnlijk minder zwaar, beleven. Erg mooi is de duidelijke beschrijving van gevoelens en gezichtsuitdrukkingen waardoor het makkelijk wordt gemaakt om je in te leven en het verhaal echt tot leven komt.

Het kleurgebruik in de prachtige illustraties is ingetogen gehouden waardoor ze het verhaal heel mooi ondersteunen en er perfect bij aansluiten.

Jullie zien, ik ben helemaal weg van dit boek en heb enorme bewondering voor dit knappe staaltje werk. Ik was dan ook erg benieuwd hoe het boek tot stand is gekomen en legde deze vraag voor aan de auteur. Dit is was Martine Letterie hierover te vertellen had:

“Het idee voor het boek is ontstaan tijdens de vele gesprekken die ik in de loop der jaren met de medewerkers van het Herinneringscentrum Kamp Westerbork voerde. Zij merkten op dat de kinderen die met hun ouders het Herinneringscentrum bezoeken vooral tijdens de zomervakantie steeds jonger worden. Mijn andere boeken sluiten niet aan bij hun belevingswereld, en wij – de medewerkers en ik – denken dat de geschiedenis van het kamp en wat er in de oorlog gebeurd is met verhalen goed overgebracht kan worden. Zo kwamen we op het idee om een boek voor heel jonge kinderen te schrijven. Mij leek een verhalenbundel het beste, omdat de verschillende aspecten daarin aan de orde konden komen.”

Een heel mooi uitgangspunt voor dit boek vind ik en ik ben het ermee eens: verhalen zijn een prachtig middel om de geschiedenis over te brengen en levend te houden. En op de juist manier geschreven kan dit ook zeker heel goed met jonge kinderen!

Prachtige boeken van Martine Letterie