Verrassend
De achterkant van een boek; ik lees hem meestal héél snel even door. Zodat ik wel weet wat ik kan verwachten, maar het verhaal nog een verrassing blijft. Zo ging het ook bij ‘Bender, missie red de tijger’. Ik mocht dit boek recenseren voor Lees magazine en sloeg enthousiast aan het lezen. Omdat ik die achterflap dus niet grondig had bekeken kwam ik er na afloop pas achter dat het boek is geschreven door een pas 12-jarige schrijfster! Echt, ik viel zowat van mijn stoel. Het verhaal was zo mooi geschreven, zo krachtig en ontroerend. Over deze auteur wilde ik heel graag meer weten! Lees snel verder en ontdek het bijzondere talent van Lian Kandelaar.
Allereerst: wat ontzettend bijzonder dat jij op zo’n jonge leeftijd al meerdere -hele goede! – boeken hebt geschreven.
Je schreef je debuut ‘Missie red de dieren’ toen je pas 10 jaar was. Kun je vertellen hoe je op het idee kwam om een boek te gaan schrijven?
‘Vlak voordat ik 10 jaar werd typte ik een verhaal over een tijger. Ik had namelijk gelezen op de WNF website dat er nog maar 350 Sumatraanse tijgers in het wild leven en dat vond ik zo erg dat ik er een verhaal over ging schrijven. Toen had ik nog geen idee natuurlijk dat het een boek zou worden. Het verhaal over tijger Zia was wel goed gelukt en toen wilde ik nog meer verhalen schrijven. Uiteindelijk werden die verhalen mijn eerste boek Missie Red de dieren J.’
Was het niet ontzettend spannend dat mensen jouw verhaal gingen lezen?
‘Wel een beetje, maar vooral ontzettend leuk! En al gauw kreeg ik leuke reacties en is het nauwelijks spannend meer.’
En hoe is dat als je weer een nieuw boek uitgeeft? Is het dan iedere keer weer spannend wat anderen ervan vinden of schrijf je in de eerste plaats voor jezelf, omdat je een boodschap over wil brengen?
‘Ik schrijf voor iedereen en alles. Maar het is wel elke keer weer spannend om te horen wat mensen ervan vinden, maar het was vooral spannend of de uitgever het zou accepteren. Als dat eenmaal is gebeurd weet je eigenlijk al: Ik ben binnen!’
Kun je vertellen wat de boodschap is die je met jouw boeken wil uitdragen?
‘Ik wil graag mensen inspireren en informeren over wat er gebeurt met de dieren. Zodat mensen zichzelf gaan inzetten voor de natuur en de dieren. Door mijn boeken te kopen dragen ze ook een beetje bij, want ik doneer mijn royalties aan het WNF. Maar het is niet alleen maar een gewetens boek, ik wil vooral ook dat het een leuk verhaal is.’
Je laatste boek ‘Bender’ schreef je vanuit het oogpunt van de tijger. Is het moeilijk om je in de dieren te verplaatsen?
‘Nee, zeker niet! Het is juist geweldig leuk! Je kan de hele cultuur van de dieren bedenken, hun gedachten, hun manier van doen! Dat vind ik heerlijk.’
In je boeken beschrijf je uitgebreid het leefgebied van de dieren die centraal staan en vertel je veel over hun gewoontes. Hiervoor is heel wat onderzoek nodig denk ik. Kun je vertellen hoe je dit aanpakt?
‘Ik zoek gewoon dingen op, in boeken, maar vooral op internet. Ik zocht ook de dieren op die op Sumatra leven, bijzondere vogels, apen of toepaja’s. Ik zou anders nooit van m’n leven van toepaja’s gehoord hebben!’
Je eerste boek ‘Missie red de dieren’ stond op de longlist voor de Jan Wolkersprijs, een hele prestatie! Hoe was dat voor jou?
‘Het grappige was, ik wist het niet eens! Ik ging die dag met een vriendin naar een dierentuin. Toen ik thuis was kreeg ik opeens een berichtje van iemand die dat toevallig had gehoord op de radio! Het was erg cool! En het was ook nog eens kort na mijn eerste prijs: de Hotze de Roosprijs. Daar hoorde ik wel tot de finalisten. Dat was geweldig!’
Wat vinden je ouders ervan dat je schrijft en dat je boeken zo goed ontvangen worden?
‘Tja, dat moet je eigenlijk aan hen vragen natuurlijk! Maar ik denk dat ze het erg leuk vinden, en ook wel trots zijn.’
Krijg je veel reacties van andere kinderen op jouw boeken?
‘Best veel ja, ik word soms uitgenodigd voor boekbesprekingen en dat is altijd wel erg leuk.’
Tot slot: heb je alweer een idee voor een nieuw boek in je hoofd of laat een volgend verhaal nog even op zich wachten?
‘Nou, ik heb constant nieuwe verhalen in mijn hoofd, maar ze uitwerken is iets heel anders! Meestal blijven ze gewoon in mijn hoofd, maar ik hoop dat het volgende verhaal niet al te lang op zich laat wachten!’
Lees ook: Recensie ‘Bender’ in Lees magazine
_____________________________________________________________________________
Ben je benieuwd naar het werk van Lian en wil je graag je steentje bijdragen aan de bescherming van bedreigde diersoorten? De boeken zijn eenvoudig te bestellen via onderstaande links:
